Božićno slavlje kod rimokatolika traje nekoliko dana - sve do praznika Sveta tri kralja, 6. januara.

Prema Bibliji, Isus Hristos je Sin Božji, kojeg je rodila djevica Marija, bezgrešnim začećem putem Svetog duha, u gradu Vitlejemu. Budući da se u Novom zavetu ne navodi kada se tačno rodio Isus, prvi hrišćani nisu slavili Božić, nego samo Uskrs. U prvo vrijeme postojanja hrišćanske crkve, Božić i Bogojavljenje su proslavljani u isti dan, a praznik je nazivan Epifanija.

Božić je počeo da se slavi u Rimu, prema mnogim izvorima, na dan kada se prethodno slavilo rođenje paganskog boga sunca, Sola.

U Rimokatoličkoj crkvi se u noći između Badnjeg dana (24. decembra) i Božića (25. decembra) služi sveta misa koja se zove ponoćka. Centralnom proslavom na Badnje veče u crkvi Svetog Petra u Vatikanu predsjedava papa. Sjutradan, 25. decembra u podne, papa u Vatikanu sa lođe crkve Svetog Petra drži govor i daje blagoslov Urbi et orbi (gradu /Rimu/ i cijelom svijetu).

Simboli Božića kod rimokatolika su jasle, u kojima je Hrist rođen, jelka kao vječno zeleno drvo i adventni vijenac. Kićenje božićnog drveta je star običaj, ali nije bio raširen sve do sredine 19. veka, kada se širi uglavnom pod uticajem njemačke tradicije. Sada je prihvaćeno u cijelom svijetu.

Za Božić se u crkvama postave jasle, sa scenografijom koja treba da dočara ambijent staje i skromne uslove u kojima je Hrist rođen, potiče iz 13. veka. Simbolične i stilizovane jasle u svojim domovima danas imaju i mnogi vjernici.

Vijenac-advent je ispleten od slame i borovih grančica, ukrašen purpurnim vrpcama i ima četiri crvene svijeće, zbog četiri nedelje posta, koje se pale jedna po jedna, svake nedelje uoči Božića. Višenedeljni post uoči praznika primjenuju svi hrišćanski vjernici.