"Sukobi se se preselili u kurdske gradove od kojih je većina u blokadi i u kojima je zaveden policijski čas. Policija i vojska granatiraju ulice gradova u širokom obimu. Iako to ne možete naći kao  informaciju koju javljaju veći mediji, ali je u proteklih pet mjeseci poginulo više od hiljadu ljudi, što civila što boraca Radničke Partije Kurdistana", priča za Portal Kodex Abdurahim Izmen, Kurd, profesor na Univerzitetu i aktivista za ljudska prava.

Da stvar bude gora, tvrdi profesor Izmen, zbog policijskog časa, dosta tijela leži na ulicama ili ih porodice, u nemogućnosti da ih sahrane, drže u zamrzivačima. Tako se slomio mirovni proces između Kurda i zvanične Ankare započet još 1996 godine, koji je trebalo da omogući da Kurdi, najbrojnija etnička zajednica bez države na planeti i država Turska, žive u miru.

"Činjenica da se na Kurde gleda kao na problem u Turskoj, počinje sa republikom"-  nastavlja priču o vijek dugom konfliktu Kurda i Turske, Abdurahim Izmen, redovni profesor na Univerzitetu u Dijarbakiru, milionskom Kurdskom gradu na granici Turske i Iraka.

"Iako u Turskoj živi skoro 50 etničkih i religijskih grupa, samo se Kurdi gledaju kao problem jer su jedini tražili da sami odlučuju o svojoj sudbini. Oni koji nemaju takvih zahtjeva ne posmatraju se kao problem a prvi izgovor zašto Kurdi ne mogu da ostvare svoja prava u Turskoj glasi - Ako Kurdi dobiju to što traže i ostali mogu tražiti isto."

-"Ovaj način posmatranja nije tipično turski", kaže profesor Izmen. "Naprotiv, to je nešto što je  produkt Zapada, koji važi i danas. Dugo vremena Kurdi nisu imali nikakve zahtjeve osim života u dostojanstvu, kao ostale etničke grupe sa kojima žive.  Kurdi su bili instrument za genocid u ime Islama, nad Jermenima 1915 godine i prihvataju tu činjenicu, ali ne namjeravaju da grade novi život uzimajući pod hipoteku istorijske promašaje drugih", kaže professor Izmen i dodaje. 

-"Svi narodi koji žele da odlučuju o svojoj sudbini i ne žele da slušaju zapadnjački kolonijalni mentalitet i odupiru mu se, bivaju žigosani kao teroristi ili se kažnjavaju ekonomskim sankcijama. Istorija Haitija je najbolji primjer za to. Drugi primjer su Srbi. Glavni razlog zašto Srbe posmatraju kao kriminalce u mnogim djelovima svijeta, je zbog njihove borbe da odlučuju o sopstvenoj sudbini. Kada god “necivilizovani narodi”, prema zapadnjačkim vrijednostima, pokušaju da sruše teorije njihovih “vladara”, plate debelo za to"–tvrdi profesor Abdurahim Izmen. I nastavlja:

"Bez obzira na sve, od 1920 do današnjeg dana Kurdi se konstantno suočavaju sa istrjebljenjem, deportacijama i etnicidom”, kaže profesor Izmen. “1979. godine uvedeni su vojni zakoni pod kojima su stradali liberali i socijalisti, koji su zatvarani i izlagani torturi. Kada je 12. septembra 1980. godine došlo do vojnog udara, ta se tortura proširila na cio kurdski narod. Tada je nastala i kurdska oružana borba za slobodu, koju je vodila Radnička Partija Kurdistana, kao otpor višemjesečnom divljanju specijalnih vojnih snaga i hapšenjima i torturi kroz koju su prošle hiljade i hiljade Kurda u to vrijeme", zaključuje profesor Izmen.

Od 1996 do 2015 vođeni su mirovni pregovori i život se koliko toliko normalizovao, kaže profesor Izmen. Sada se spirala nasilja i rata opet zahuktava, u kojem je od 1980 do danas poginulo više od 40 hiljada ljudi.