CGO je izrazila zabrinutost zbog sve češćih propusta nadležnih pravosudnih institucija, u kojima se "kroz začarani krug tužilaštva koje pravi optužnice sa konstrukcionim greškama pa do sudova koji pogrešno tumače međunarodno humanitarno pravo i ne primjenjuju nacionalno zakonodavstvo, gubi pravda za žrtve i kazna za počinioce".

Napad na sela Trpinje i Šapići dogodio se u ranim jutarnjim časovima sa teritorije Crne Gore, tačnije pljevaljske Bukovice. 

Mu­sli­man­ski voj­ni­ci pret­hod­no su pro­šli kroz sla­bo po­ve­za­ne po­lo­ža­je Voj­ske RS i pre­šli na te­ri­to­ri­ju Cr­ne Go­re, gdje su ih do­če­ka­li mu­sli­ma­ni iz Bu­ko­vi­ce. U Čaj­ni­ču je ubi­je­no 258 ci­vi­la, a tu­ži­la­štvo ras­po­la­že do­ka­zi­ma da su u zvjer­skim li­kvi­da­ci­ja­ma, od­vo­đe­nju u za­ro­blje­ni­štvo, si­lo­va­nji­ma i iz­la­ga­nju tor­tu­ri, uče­stvo­va­la li­ca sa pod­ruč­ja Bu­ko­vi­ce, u op­šti­ni Plje­vlja.

Pro­tiv osmo­ri­ce mu­sli­ma­na iz Plje­vlja po­li­ci­ja iz Čaj­ni­ča po­di­gla je kri­vič­ne pri­ja­ve 1993, zbog osno­va­ne sum­nje da su po­či­ni­li rat­ni zlo­čin nad ci­vil­nim sta­nov­ni­štvom u Bo­sni i Her­ce­go­vi­ni. Osmo­ri­ca Plje­vlja­ka su osum­nji­če­na da su 14. fe­bru­a­ra 1993, kr­še­ći pra­vi­la me­đu­na­rod­nog pra­va za vri­je­me ra­ta, na­re­đi­va­li na­pad na ci­vil­no sta­nov­ni­štvo i ci­vil­na na­se­lja, vr­ši­li ubi­stva, ne­ljud­ski po­stu­pa­li i pro­tiv­za­ko­ni­to od­vo­di­li lju­de u kon­cen­tra­ci­o­ne lo­go­re. 

Vijeće Višeg suda u Bijelom Polju je 3. oktobra 2011. objavilo presudu kojom je optužene oslobodilo od optužbe da su izvršili krivično djelo zločin protiv čovječnosti, nakon čega je Tužilaštvo uložilo zalbu na rješenje Višeg suda. Apelacioni sud je 22. marta 2012. donio presudu kojom je odbio navode iz žalbe Tužilaštva i potvrdio je prvostepenu presdudu kojom je negirana krivica sedmorice državljana Crne Gore, koji su učestvovali u ubijanju Bošnjaka. 

"Konkretan slučaj predstavlja nedostojan postupak Apelacionog suda, gdje ovaj sud zauzima stav da se zločini iz 90ih godina, ne mogu procesuirati kao zločini protiv čovječnosti, zato što u to vrijeme nije postojao međunarodni akt ratifikovan od Savezne Republike Jugoslavije u kojem bi bila propisana zabrana tih zločina. CGO i ovom prilikom poziva nadležne institucije da u što hitnijem roku preispitaju dosadašnje odluke i na pravno adekvatan način procesuiranju, ne samo slučaj Bukovica, već sve slučajeve ratnih zločina u Crnoj Gori ili slučajeva u kojima su državljani Crne Gore učestvovali", poručili su iz CGO.

Prema njihovim riječima profesionalna primjena domaćeg zakona i međunarodnih standarda jeste prvi korak pravosudnih institucija ka uspostavljanju vladavine prava, ali i izgradnji neophodnog povjerenja unutar Crne Gore, ali i region.

Iz CGO dodaju da cjelokupno crnogorsko društvo, a posebno institucije sistema, su dužni da se sjećaju ovog zločina, koji je počinjen nad civilima u februaru 1993. i da zajedničkim snagama rade na razvijanju kulture sjećanja i uspostavljanju tranzicione pravde, kako bi se obezbijedio održivi mir i stabilnost u regionu, ali i prevenirali slični zločini.

"Upravo na tome već godinama insistiraju organizacije civilnog društva u Crnoj Gori i regionu, koje su formirale do sada najširu regionalnu koaliciju koja se zalaže za osnivanje REKOM-a", zaključuje se u saopštenju CGO.