Lično ime i prezime, prema podacima MUP-a, promijenili su i Rožajci, njih 37, zatim Nikšićani (28), Budvani (21). U Herceg Novom ime je promijenilo 16 građana, Beranama 15, Kolašinu i Tivtu po 14, Pljevljima i Cetinju po 12, Danilovgradu 10, Kotoru devet, piše Pobjeda.

"Najmanje zahtjeva za promjenu ličnog imena i prezimena zabilježeno je u tri opštine, u Andrijevici šest, Mojkovcu pet i u Šavniku dva. U gradskoj opštini Tuzi podnijeta su 54 zahtjeva, a u Golubovcima 48", kazali su Pobjedi iz MUP-a.

Ime po svom izboru Lično ime ili prezime ili i jedno i drugo može se promijeniti nakon promjene porodičnog ili ličnog statusa - usvojenja, utvrđivanja očinstva ili materinstva, sklapanja, razvoda ili poništenja braka ili po zahtjevu crnogorskog državljanina. "Zahtjev treba podnijeti filijali ili područnoj jedinici za upravne unutrašnje poslove MUP-a, uz dokaz o izvršenoj uplati takse od 20 eura", kažu iz MUP-a.

Iako su građani slobodni u izboru svog novog imena bez ikakvih ograničenja, iz MUP-a kažu da nije bilo odstupanja od onih uobičajenih koja se koriste u našoj zemlji. 

Razloge zbog kojih neko želi da promijeni ime ili prezime nije potrebno navoditi u zahtjevu MUP-a. Psiholog u Centru za mentalno zdravlje Marko Đurđić smatra da jedan od razloga zbog kojeg neko želi da promijeni svoje ime jeste negativno iskustvo u djetinjstvu, pretežno izazvano verbalnim nasiljem vršnjaka ili zato što je njihovo ime bilo neobično, te su ga doživljavali kao prepreku u socijalizaciji i osjećaju pripadnosti vršnjačkoj grupi. 

"Imena mogu značiti ili predstavljati nešto što osobi nije prijatno u smislu da podsjeća ili predstavlja nekog koga ne želi, te se može javiti želja za promjenom. Samim tim, ta promjena bi uticala na bolje integrisanu ličnost i zrelije osjećanje identiteta, a time i na mentalno zdravlje uopšte", objašnjava Đurđić.