Ljetnje računanje vremena u Evropi trajaće do poslednjeg vikenda u oktobru. 

Cilj pomjeranja vremena uglavnom je ušteda električne energije. 

U svijetu, službeno vrijeme se pomjera unaprijed u poznu zimu ili rano proljeće, a vraća unazad u jesen, najčešće za jedan sat, ali tačan broj sati i datumi izmjena određuju se na lokalnom nivou i podložni su promjenama.

Pomjeranje kazaljki u zapadnoj Evropi uvedeno je početkom 1970-ih godina, sa obrazloženjem da se time "produžava" dan, omogućava ušteda u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim.

Pomjeranje vremena se u većini slučajeva obavlja u noći između subote i nedelje da ne bi izazvalo veće probleme za radno stanovništvo.

Prelazak na ljetnje računanje vremena prvi put je zabilježeno 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope, a do sada je uvedeno u oko 70 država, uglavnom na sjevernoj hemisferi.

Zemlje EU, kao i ostale države u Evropi, odredile su da početak ljetnjeg vremena bude poslednje nedelje u martu, a završetak posljednje sedmice u oktobru.

Na južnoj hemisferi početak i kraj ljetnjeg vremena je obrnut u odnosu na sjevernu.

Većina modernih računarskih operativnih sistema ima mogućnost automatskog prelaska na ljetnje računanje vremena.

Pojedini astronomi su protiv pomjeranja kazaljki i vještačkog "produženja" dana, makar se to pravdalo i ekonomskom računicom.