Kada je u Hrvatskoj nastupio investicioni bum, u vrijeme i kada su se u Crnoj Gori isto tako olako prodavale nekretnine i lokacije koje je bilo najlakše valorizovati, kod komšija je bila zvanična državna politika – prodavati samo u krajnjoj nuždi. Za najljepše lokacije na hrvatskom primorju bilo je zainteresovanih isto kao i za naše. Ali su tamošnji ekonomisti i političari onima koji su prodavali savjetovali da sa potencijalnim investitorima uđu u svaki vid saradnje, zakupa, učešća imovinom u budućem projektu, a da prodaju u krajnjoj nuždi.

Jer ono što prodaš više nije tvoje. Prije desetak godina, u jeku investicija koje su najavljivale ekonomsku krizu u kojoj se i dan danas nalazi planetarna ekonomija, Crnogorci su se lako oslobađali najatraktivnijih parcela. Dovoljno je bilo samo dobro platiti. Zato danas sa jedne strane imamo tuđe vlasništvo nad hiljadama i hiljadama kvadrata crnogorskog primorja, a sa druge strane neiskorišćene resuse ili iskorišćene po mjeri vlasnika koje razvoj crnogorskog turizma ili napredak države i društva nije interesovao. Interesovao ih je lični komoditet dok odmaraju kao svoji na svome.

Sličan scenario se preslikao i na državu. Olako se prodavalo ono što je u državnom vlasništvu , ponekad i bez provjere , kako kažu ekonomisti, “boniteta” potencijalnih investitora. Zato danas u Ulcinju, nekadašnjem gigantu crnogorskog turizma, nema ni jedan reprezentativan hotelski objekat većih gabarita. Svi koji su postojali postoje i danas, ali kao ruine u vlasništvu nekih koji su obećavali pa, slobodno možemo reći, slagali da će u njih udahnuti novi život. Mada, te ruine ic danas vrijede više nego što su oni dali, uz obećanje da će Ulcinju vratiti stari sjaj. A nema primorske opštine bez slične sudbine.

Sjetimo se Zavale, epopeje koja je pratila nicanje elitnog kompleksa sa megalomanskim planovima koji su propali, pa se revidirali, pa se i dan danas dovršavaju. Da li neko zna gdje je hotel Fjord u Kotoru, čiji je i zašto ne radi? Da li neko više zna  gdje je Perazića Do, nekad zvanično najljepša plaža Južnoslovenske strane Jadrana i hotel As u njemu. Mnogo je prodatih pa zaboravljenih lokacija koje bi, da su stvari drugačije, bile ponos crnogorskog turizma i njegove ponude.

Hotelska grupa Budvanska Rivijera planira prodaju jednog od najstarijih turističkih objekata u svom vlasništvu, hotela Mogren. Hotel i istoimena plaža simboli su grada Budve. Mogren je kao hotel prvi izgrađen u Budvi još u vremenima Kraljevine Jugoslavije i predstavlja temeljac crnogorskog turizma, a sad se prodaje.

Budvanska Rivijera je u većinskom državnom vlasništvu ,a prodaji hotela se protive manjinski akcionari, jedan srpski i jedan američki biznismen. Oni tvrde da se rukovodstvo rivijere olako odlučilo na prodaju ne uzimajući u obzir sve ostale mogućnosti a njih ima, od kredita kojij bi se uzeo za rekonstrukciju Mogrena do dokpitalizacije samog preduzeća. Sve to, tvrde dvojica biznismena, trebalo je uzeti u obzir prije odluke o prodaji Mogrena. I oni se boje da bi Mogren mogao završiti kao Fjord ili As. Ali su manjina. A mi olako prodajemo.