Ipak, raspoloživi podaci govore da je učestalost novooboljelih u porastu. Prema riječima načelnice Centra za hematologiju Kliničkog centra Anke Popović, ona se u posljednjih pet godina kretala oko dva na 100.000 stanovnika. Tako je u tom periodu godišnje od akutnih leukemija obolijevalo je od 10 do 15 osoba, od hronične limfatičke od 20 do 25, a od hronične mijeloidne leukemije od šest do osam.

Popović za Pobjedu objašnjava da leukemije nijesu „rak krvi“, već koštane srži, koja predstavlja „fabriku“ u kojoj se stvaraju krvne ćelije, odnosno leukociti, eritrociti i trombociti-krvne pločice.

"Leukemija potiče od grčke riječi i bukvalnom smislu znači bijela krv. U narodu, nerijetko čujete „krv mu se pretvorila u vodu“, a to je u suštini posljedica bujanja bijelih krvnih zrnaca-leukocita, uz potiskivanje crvene krvne loze i njenih ćelija eritrocita, koji sadrže hemoglobin i daju crvenu boju krvi", pojašnjava ona.

Uzrok bolesti, od koje, kako ističe Popović, češće obolijevaju muškarci u većini slučajeva ostaje nepoznat.

"Potrebno je više udaraca da dođe do preobražaja zdrave ćelije koštane srži u malignu, od koje potom kreće cijela bolest. Simptomi leukemije zavise od vrste o kojoj je riječ. Kod akutnih, gdje se maligne ćelije zaustavljaju rano u svom razvoju, umnožavajući se i potiskujući normalnu koštanu srž, bolest obično počinje naglo simptomima sličnim gripu, infekcijama uz povišenu tjelesnu temperaturu, malaksalošću, pojačanim znojenjem, bolovima u kostima, gubitkom tjelesne težine. Prisutni su i znaci anemije kao što je bljedilo kože, zamor, osjećaj nedostatka vazduha, lupanja srca, pospanost", navodi Popović.

Zbog potiskivanja trombocitne loze, dodaje, mogu se javiti i krvarenja po koži i sluznicama, iz desni, nosa, kao i prisustvo krvi u stolici i mokraći. Kada je u pitanju hronična leukemija, prema riječima sagovornice, bolest može godinama biti prisutna u organizmu, bez simptoma, a da se dijagnoza postavi sasvim slučajno, nakon rutinskih laboratorijskih analiza, kada se uoči abnormalnost u krvnoj slici.

"Usljed moguće infiltracije leukemijskim ćelijama drugih tkiva i organa, može doći do hipertrofije desni, uvećanja limfnih žlijezda, slezine i jetre, infiltracije centralnog nervnog sistema i testisa", kazala je Popović, dodajući da neke urođene hromozomske abnormalnosti, kao što je Daunov sindrom, u velikoj mjeri povećavaju rizik obolijevanja od leukemije.

Osim urođenih i stečenih izmjena u našem genomu brojni drugi spoljašnji faktori mogu uticati. Pacijenti za transplantaciju najviše se upućuju na VMA.

Popović ističe da se u Centru za hematologiju KCCG na čijem je čelu sprovode svi vidovi najsavremenijeg liječenja osim transplantacija matičnih ćelija hematopoeze.

"Kada za to postoje indikacije i preduslovi, naši pacijenti se, uz ostalu potrebnu terapiju, tretiraju monoklonskim antitijelima i inhibitorima tirozin kinase. Kod pacijenata kod kojih prethodna obrada pokaže da su kandidati za neku od postojećih vidova transplantacije upućuju se na liječenje van Crne Gore", kazala je ona, naglasivši da se pacijenati najviše upućuju u Kliniku za hematologiju VMA, gdje se sprovode svi vidovi transplantacije matičnih ćelija.

KCCG ima blisku saradnju i sa Klinikom za hematologiju KC Srbije i drugim centrima u Hrvatskoj, Acibademu, Flenzburgu i Rimu.