On je kazao da je na pres konferenciji prije dva dana, nakon susreta sa crnogorskim premijerom Duškom Markovićem, napravio lapsus kada je kazao da je na sastanku bilo riječi o položaju srpske manjine u Crnoj Gori. Vučić je kazao da „Srbija nikada neće tretirati Srbe u Crnoj Gori kao manjinu, jer oni to nijesu”.

Iz Demokratskog fronta i Socijalističke narodne partije su kritikovali Vučića da Srbi u Crnoj Gori nijesu niti mogu biti nacionalna manjina, a srpski premijer je pojasnio da ni on to ne misli.

“U Crnoj Gori postoji srpska zajednica, a ne nikako srpska manjina. Moguće da je bio u pitanju lapsus na pres konferenciji, pa je ispalo da sam kazao da su Srbi u Crnoj Gori manjina. To naprosto nije tačno”, rekao je Vučić.

On kaže da je sa Markovićem razgovarao i o položaju srpske zajednice u Crnoj Gori.

“Radićemo na poboljšanju njihovog položaja, jer nam je to u zajedničkom interesu. Želim da poručim, Srbija nikad neće tretirati Srbe u Crnoj Gori kao nacionalnu manjinu, jer oni to nijesu”, istakao je Vučić.

Prema njegovim riječima, bilo je govora i o položaju Srba u Crnoj Gori i Crnogoraca u Srbiji, te da će tim povodom dvije države uraditi važne stvari.

Na otvoren način smo to posmatrali i pošto želimo dalje unapređenje odnosa, mislim da ćemo, kada je to u pitanju, uspjeti da uradimo određene važne stvari, rekao je Vučić.

Podsjetimo, poslije razgovora sa srpskim premijerom, Marković je istakao daje Crna Gora bila i ostala snažno posvećena odnosu prema srpskoj zajednici i da je spremna da se bavi njihovim primjedbama.

Portal Princip.me navodi da su kao istaknuti članovi Srpske radikalne stranke lično Aleksandar Vučić (tada gensek SRS) i Tomislav Nikolić (tada zamjenik predsjednika SRS) učestvovali u formiranju Srpskog nacionalnog savjeta u Crnoj Gori i programski prihvatili status nacionalne manjine Srba nakon donošenja novog Ustava Crne Gore 2007. godine.

Tada je, kako presnosi ovaj portal, Aleksandar Vučić smatrao da je formiranje Srpskog nacionalnog savjeta najbolji način da se preuzme direktna borba za prava Srba u Crnoj Gori, koji su obespravljeni i izloženi nacionalnoj diskriminaciji sa elementima asimilacije, i dalje se tretirajući kao „politički Srbi“ kao iz vremena otvorenosti pitanja crnogorske državnosti i nezavisnosti, a ne kao nacionalna manjina odvojena od Crnogoraca, u zemlji u kojoj nijedan narod nema jasnu većinu.

Dodaje se da je Srpska radikalna stranka u pripremama za formiranje Srpskog nacionalnog savjeta 2. februara 2007. godine na Centralnoj otadžbinskoj upravi usvojila Deklaraciju o pravima Srba u Crnoj Gori.

U pomenutoj Deklaraciji, u poglavlju „Savremeno doba“ doslovce piše: „Srpski narod je manjina u državi Crnoj Gori. To je činjenica koja proizlazi iz rezultata popisa održanog 2003. godine“. Ocjenjuje se i da bi „srpski narod kao manjina u Crnoj Gori trebalo da uživa sva prava iz Okvirne konvencije za zaštitu nacionalnih manjina Savjeta Evrope“.

U Deklaraciji Srpske radikalne stranke, pored ostalog naglašeno je da srpska manjina u Crnoj Gori ne smije biti diskriminisana i mora imati prava kao i sve druge manjine. Govori se o tome da hrvatska manjina, koje u Crnoj Gori ima oko 29 puta manje nego Srba ima pravo na dvojno državljanstvo. Ističe se da i albanska manjina, koje u ukupnom stanovništvu ima šest puta manje nego Srba, ima mogućnost da posjeduje dvojno državljanstvo.

„Srpska zajednica ima pravo na dvostruko državljanstvo, dvojezične formulare, ekonomsku ravnopravnost, kulturnu autonomiju, obrazovanje na svom jeziku, proučavanje sopstvene istorije slobodu vjeroispovijesti, slobodu izražavanja, najmanje jednu televizijsku i radio-stanicu, svoje novine, obrazovanje i osposobljavanje novinara, prevodioce, nevladine organizacije, reemitovanje televizijskog i radijskog programa iz Srbije i Republike Srpske, upotrebu srpskog jezika u lokalnim parlamentima, pred pravosudnim organima, prilikom finansijskih transakcija i zapošljavanja, označavanja naziva gradova“ – stoji u Deklaraciji za koju se zalagao Aleksandar Vučić, prenosi portala Princip.me.

Srbi u Crnoj Gori, po tom dokumentu, imaju pravo i na saradnju sa sunarodnicima iz susjednih zemalja, osposobljavanje državnih službenika, zapošavanje u državnim službama i posebne časove srpskog jezika u okviru državnog obrazovanja.