Iz Ure podsjećaju da je sve počelo pokretanjem disciplinskog postupka protiv radnika Željezare Toščelik koji su, nakon što su 16. aprila 2015. godine radili noćnu, a odmah 17. aprila jutarnju smjenu, odbili da istog dana ponovo rade i noćnu smjenu.

Da nije izolovan slučaj, potvrđuje i podatak da su radnici, tokom vikenda, nerijetko radili i po 15 sati dnevno.

“I pored toga što je kompanija “Toščelik” prije dvadesetak dana primila pravosnažnu presudu, koja im nalaže da u roku od osam dana radnike vrati na posao, u saznanju smo da poslodavac ne poštuje odluku suda, zbog čega im prijete veoma ozbiljne zakonske kazne”, naveli su u Građanskom pokretu URA.

URA ukazuje da i “mimo konkretnog slučaja, kazne inspekcijskih organa potvrđuju raniju sumnju da DPS-ov investitor, preduzeće “Toščelik”, posluje nezakonito”.

U obrazloženju presude se navodi da njihova radna mjesta u nikšićkoj Željezari podrazumijevaju “ekstremne uslove rada, koji zahtijevaju veliku koncentraciju i fizički napor”, dok im je radno vrijeme takvo da prva četiri dana nedelje rade noćnu, a nedeljom jutarnju smjenu “s tim što nerijetko, nakon treće smjene, na zahtjev poslodavca (“Toščelik”) rade i prvu smjenu”.

U pokretu URA ističu da su uslovi u kojima radnička klasa danas funkcioniše nehumani, kao i da država “omogućuje poslodavcima da izrabljuju svoje zaposlene i koriste ih kao jeftinu radnu snagu, pod konstantnom prijetnjom da, ukoliko ne prihvataju takve uslove, mogu odmah ići kući”.

“Drastičnim slabljenjem lijevih politika i uticaja sindikata, ali i prihvatanjem hladnokrvnog kapitalističkog sistema, radnička klasa ostala je žrtva distributivne i statusne nepravde. Odnosno, radnici su kolateralna šteta tranzicije, pljačkaške privatizacije i DPS-ove ekonomske politike”, naveli su u pokretu URA.

URA zaključuje da žrtve nisu samo radnici, već i njihove porodice, “jer će djeca radnika, koji su svojim znojem i vrijednim radom stvarali Željezaru, KAP, Radoje Dakić i druge industrijske gigante, živjeti u bitno težim uslovima nego djeca onih partijskih vojnika koji su rasprodavali imovinu tih fabrika”.