„Pored toga što je glomazan sistem javnog zdravstva je i neefikasan. U Kliničkom centru Crne Gore obavi se 51% svih pregleda u državi pa je prisutna i neravnomjerna opterećenost medicinskog osoblja zavisno od zdravstvene ustanove. Finansiranje zdravstvenih ustanova vrši se po kapacitetima, a ne po broju pruženih zdravstvenih usluga što je jedan od oblika neracionalne potrošnje.” navodi se u izvještaju.

Reforma zdravstva nije dala željene rezultate, primarna zdravstvena zaštita je trebalo da riješi 80% svih zdravstvenih problema.

“Zdravstvene usluge dominantno se pružaju na sekundarnom i tercijalnom nivou što znatno poskupljuje cijenu zdravstvene usluge.Neracionalna potrošnja ogleda se i u radnom angažovanju ljekara iz susjednih država dok se domicilni kadar odliva zbog lošeg socioekonomskog statusa” objašjeno je iz Sindikata doktora medicine.  

Ipak , jedan od najvećih problema je odliv kadrova.

„Odliv kadra čak dovodi u pitanje postojanje cijelih klinika u Kliničkom centru Crne Gore. Najveći deficit shodno ovom dokumentu je u urgentoj medicini 400%, fizikalnoj medicini 350%,  neurologiji 250%, dermatovenerologiji 150%, oftamologiji 125%, anesteziologiji 100%, internističkim granama 100%, ortopediji 100%, psihijatriji 70% i opštoj hirurgiji 60%. Od 2013 – 2017. godine na ovom polju nije se puno toga promijenilo. Jedan od  razloga za ovo je veoma spor sistem integracije svršenih studenata medicine u javni zdravstveni sistem.” pokazuje analiza.

U pojedinim oblastima staje je alarmantno.

„Loše upravljanje ljudskim resursima već pogađa korisnike sistema javnog zdravstva. Kao primjer navešćemo da u javnim zdravstvenim ustanovama nema nijednog dječjeg alergologa, dječjeg oftalmologa, dječijeg reumatologa i dječijeg psihijatra, dok u cijeloj Crnoj Gori ordiniraju po 1 dječiji anesteziolog, 1 dječiji ORL, 1 dječiji neurolog, 1 dječiji gastroenterolog i 1 dječiji hematolog", navodi se u izvještaju.

Iako se vrlo često iz medija može saznati da nema dovoljno slobodnih kreveta u zdravstvenim  ustanovama, analiza Sindikata govori upravo suprotno.

„Posteljni kapaciteti sistema javnog zdravstva su 2406 kreveta ili 389 kreveta na 100.000 stanovnika što je još uvijek manje od prosjeka EU. Analize ukazuju da posteljni kapaciteti nisu dovoljno i ravnomjerno iskorišćeni, te da je tokom 2015. godine u svakom trenutko bilo 700 slobodnih kreveta.

Prije sedam godina ljekovi i medicinska pomagala su bili jeftiniji za oko 30% u odnosu na zemlje regiona. Sada je stanje potuno drugačije.

„Nakon 2010. godine kada je izvršena decentralizacija javnih nabavki, cijena ljekova značajno je porasla pa su trenutno ljekovi u Crnoj Gori skuplji i do 30% nego u regionu. Naime, u vrijeme kada je javna nabavka bila centralizovana Fond za zdravstveno osiguranje vršio je nabavku za kompletan zdravstveni sistem zbog čega su dobijane povoljnije ponude zbog veće količine. Sadašnjim rješenjem ljekovi su skuplji, a stvoreni su i drugi problemi jer se tenderi sudskim putem obaraju gotovo svake godine“, pokazuje analiza.U takvim situacijama,objašnjeno je iz Sidikata, da bi se spriječila nestašica ljekova, ustanove pribjegavaju hitnim nabavkama direktnom pogodbom, čime se znatno poskupljuje cijena ljekova i medicinksih pomagala, i što otvara mogućnost zloupotrebe.

Jasan pokazatelj neracionalnog odnosa i nebrige je Centralni registar.

„U bazi Fonda za zdravstvstveno osiguranje Crne Gore registrovano je 708.720 aktivnih osiguranika dok Crna Gora zvanično ima populaciju od 621.383 stanovnika, odnosno 87.337 manje nego zdravstvenih osiguranika. Ovo je posljedica nefunkcionisanja Centralnog registra stanovništva koji se ne ažurira i iz registra nisu izbrisan preminuta lica. Ovo stvara probleme u planiranju budžeta za javno zdravstvo jer se stvaraju nerealne projekcije.“

I dok su zvaničnicima puna usta zdravog načina života i fizičkog i mentalnog zdravlja u Crnoj Gori ne postoji sistemski način za pomoć mladim osobama sa psihičkim teškoćama.

„Ne postoje programi za pomoć mladima koji imaju poteškoće u mentalnom zdravlju, za pomoć oboljelima od depresije, za pomoć licima u riziku od suicida i program za mentalne poremećaje kod starih osoba. Takođe izostala je uloga Centara za mentalno zdravlje da se usluga pruža u zajednici kroz posjete oboljelima. Pacjenti na klinici za psihijatriju Kliničkog centra Crne Gore borave u nehumanim uslovima što je predmet interesovanja brojnih organzicija koje se bave zaštitom ljudskih prava.“ otkriveno je u analizi.

 „Vlada napokon mora da donese dugoročniu strategiju u zdravstvu koje će se držati,“ zaključeno je u analizi Sindikata doktora medicine.