''Niko se nije rodio kao serijski ubica, to se postaje. Potrebno je petnaestak godina da bi neko postao neka vrsta serijskog ubice'', kaže za AFP kriminolog Stefan Burguan.
Dok ''običan'' ubica postaje ''serijski'', on prolazi kroz razne faze i kao narkoman, uvijek traži nove nivoe uzbuđenja.
Po riječima Burguana, u skoro svim slučajevima, riječ je o disfunkcionalnom djetinjstvu, često o porodicama u kojima su roditelji napustili djecu.
Skoro 40 odsto svih francuskih serijskih ubica u posljednjem vijeku, odrasli su u sirotištima.
Čak 85 odsto serijskih ubica su muškarci, a iako je većina ubistava na svijetu počinjena vatrenim oružjem, serijske ubice ga skoro nikada ne koriste.
''Potreban im je blizak kontakt sa žrtvama'', objašnjava Burguan.
Taj kriminolog kaže da mu je većina serijskih ubica pričala da im je važan ''osjećaj neograničene moći i kontrole'' nad žrtvom.
''Jedan serijski ubica, Donald Harvi, koji je ubio 70 ljudi rekao mi je: ''Samo kad ubijam, osjećam se kao da ja više nijesam žrtva'', kaže Burguan.
(Izvor:CDM)
