Garčević je zatražio objašnjenje povodom navoda tužiteljke Katrine Gustavson na suđenju Radovanu Karadžiću da je djelo Petra II Petrovića Njegoša “Gorski vijenac” bio inspiracija i poziv za etničko čišćenje tokom rata u BIH. 

"Dovođenje „Gorskog vijenca“ u vezu s ratnim zločinima u BiH proizvodje jednostrane i površne interpretacije tog djela. Radi se o istorijskom spjevu, napisanom u prvojoj polovini 19. vijeka, koji se odnosio na sasvim druge istorijske događaje i kontekst – borbu Crne Gore i Crnogoraca za oslobođenje od Osmanskog carstva u 17. vijeku“, rekao je Garčević.

On je naglasio da je Njegoš bio jedan od najvećih umova svog vremena i utemeljivač crnogorske države.

"Koja je njegovala i njeguje multietnički i multikonfesionalni sklad među građanima koji u njoj žive i snažan je zagovornik  pomirenja i suživota na prostorima Zapadnog Balkana, po čemu je i šire međunarodno prepoznata. Ovo je na najbolji način dokazano upravo tokom tragičnog rasprada bivše Jugoslavije, kada je Crna Gora bila utočište za brojne stanovnike iz ratom zahvaćenih područja bez obzira na njihovu vjeru i naciju“, istakao je Garčević. 

Bramerc je ukazao da su mediji tendenciozno izvukli iz konteksta iskaz tužiteljke Gustavston. 

"Nije namjera, niti uloga Tužilastva da tumači književna djela ili događaje koji su kulturno ili istorijsko naslijeđe jednog naroda. Gorski vijenac, niti bilo koje književno djelo neće i ne može se koristiti kao dokaz u sudskom postupku pred Tribunalom u Hagu“, rekao je Bramerv. 

Saglasio se da jednostrane interpretacije, zbog osjetljivosti slučaja, mogu da imaju negativnu političku konotaciju i da ovakvim pitanjima treba pristupati s potrebnom opreznošću.