Trenutno su poluostrvo Krim i Ukrajina u fokusu cijelog svijeta, zbog toga što su u cijelu priču umiješani NATO i Rusija pa postoji strahovanje da bi trenutna pat-pozicija mogla da se pretvori u Treći svjetski rat, ali nije zgoreg podsjetiti se i drugih mjesta gdje obični i nedužni ljudi ginu zbog interesa onog jednog sebičnog procenta.
Evropa i Sjeverna Amerika su izuzeci: na svim ostalim kontinentima bukte ratovi, koji su gotovo isključivo unutrašnje, formalno gledano građanske prirode. U ovom tekstu Telegraf se bavi samo onim sukobima u kojima godišnje strada više od hiljadu ljudi po procenama švedske organizacije UCDP (Upsalski program za skupljanje podataka o konfliktima), koju priznaju Ujedinjene nacije.
Rat u Avganistanu
Počeo je 27. aprila 1978. godine kada je Narodna Demokratska Partija izvršila državni udar, što je izazvalo oružanu pobunu. Decembra 1979. godine u rat se uključuje Sovjetski Savez koji se povlači iz zemlje februara 1989. Sukobi se nastavljaju, a kao pobjednici iz građanskog rata izlaze talibani; ipak, manji sukobi sa drugim islamistima se nastavljaju na sjeveru zemlje. 2001. godine, nakon terorističkih napada na Njujork i Vašington, invaziju pokreću Sjedinjene Države, talibani se povlače u planine i nastavljaju gerilski rat protiv okupatora i domaćih kolaboratora na isti način na koji su ga mudžahedini vodili protiv Rusa. Borbe i dalje traju, a islamisti kontrolišu velike djelove ove ogromne zemlje.
Somalijski građanski rat
Sukob je počeo januara 1991. godine kada je široka koalicija različitih plemena zbacila dugogodišnju vojnu vladu. Razne frakcije su počele da se bore za uticaj, pošto vakuum vlasti niko nije popunio. Uskoro su se uključile i Ujedinjene Nacije, a najpoznatiji događaj rata se zbio tokom bitke za Mogadiš, kada američke trupe nisu uspjele da uhapse jednog od lidera; zarobljene Amerikance Somalijci su ubili i vukli njihove leševe po ulicama. Premda trenutno nije jedan od najgorih sukoba, građanski rat i dalje tinja i povremeno dolazi do ozbiljnih borbi. Zloglasni Al-Šabab ima u ovoj zemlji svoje baze, a zvanična somalijska vojska i multinacionalne snage pokušavaju da unište islamiste.
Islamistički ustanak u Nigeriji
Konflikt je počeo 2001. godine, formiranjem islamističke Boko Haram, čije ime doslovno znači “zapadno obrazovanje je grešno”. 2009. godine sukob ulazi u izuzetno nasilnu fazu, koja dovodi do smrti više od 3.600 ljudi za manje od tri godine. Nigerija je posebno podijeljena zemlja, pošto i muslimani i hrišćani čine oko 50 odsto stanovništva.
Rat u sjeverozapadnom Pakistanu
Vodi se između pakistanske vlade i američke vojske sa jedne strane, i talibana, Al-Kaide i drugih islamističkih grupa sa druge. Počeo je 2004. godine nakon što su tenzije – nastale zbog potrage za pripadnicima Bin Ladenove organizacije od strane pakistanskih službi bezbjednosti – eskalirale u oružanu pobunu. Uskoro su se u borbe uključile i srednje-azijske paravojne džihadističke grupe, a kraj se ne vidi. Amerika neprestano krši međunarodno pravo pošto bez dozvole Pakistana bombarduje područje dronovima, zbog čega ima mnogo civilnih žrtava, uključujući i veliki broj djece.
Rat protiv narko-kartela u Meksiku
Naizgled uljez na ovom spisku, u pitanju je pravi građanski rat koji se vodi između meksičke vlade potpomognute američkih službama i raznih narko-kartela koji se, pored sukoba sa državom, obračunavaju i među sobom u borbi za prevlast i za kontrolu nad putevima droge.
Sirijski građanski rat
Počeo je 2011. godine na talasu takozvanog Arapskog proljeća. Poslije prvobitnih demonstracija i protesta protiv višedecenijske vlasti porodice Asad, a zbog ishitrele i nasilne reakcije režima, situacija je vrlo brzo eskalirala i prerasla prvo u oružani ustanak a potom i u pravi pravcati građanski rat u kome je živote do sada izgubilo više od 120.000 ljudi.
Irački ustanak
Prvobitno, radilo se o oružanom islamističkom ustanku nakon okupacije zemlje i svrgavanja Sadama Huseina od strane multinacionalne koalicije predvođene Sjedinjenim Državama. Nakon njihovog povlačenja 2011. godine, došlo je do nove pobune u kojoj učestvuju snage centralne vlasti u Bagdadu sa jedne strane, i različite vjerske grupe sa druge; tu se prije svega misli na ekstremiste iz redova sunita i šita. Mnoge od njih su učesnici i rata u Siriji. Ako vas zanima o okvirnoj razlici između ove dvije glavne struje islama, to možete saznati u tekstu o porijeklu porodice Asad.
Rat u Centralnoafričkoj Republici
Ovaj sukob je počeo 10. decembra 2012. godine, između vladinih snaga i Seleke, koalicije raznorodnih pobunjeničnih grupa koja je odmah zauzela veliki broj važnih gradova u centralnim i istočnim djelovima zemlje. 24. marta naredne godine, pobunjenici su zauzeli prijestonicu Bangui a predsjednik Fransoa Bozize je utekao iz zemlje. Situacije je bila relativno mirna do ljeta 2013. godine kada je Francuska ušla u sukob na strani hrišćanske koalicije koja se otcijepila od Seleke, koja je postala dominantno muslimanska grupacija. Islamisti su u najvećoj mjeri pobijeđeni, ali rat i dalje u suštini traje.
Rat u Južnom Sudanu
Počeo je 15. decembra 2013. godine zbog političkih nesuglasica tadašnjeg rukovodstva; predsjednik je potom naredio da se razoružaju svi pripadnici Predsjedničke garde, a da se potom naoružaju pripadnici plemena Dinka. Njegov zamjenik iz plemena Nuera je ovo doveo u pitanje, pa je odmah došlo do borbi. U suštini, ovaj konflikt je međuplemenski rat, a pošto je u ranoj fazi još uvijek je teško govoriti o njegovom mogućem ishodu ili o tome koliko bi mogao da traje.
