Nažalost, to nije jedina afrička zemlja u kojoj otimaju djecu. U zemljama u kojima su bjesneli građanski ratovi, stariji dječaci obično su završavali kao djeca vojnici, mališani kao sluge ili kuriri, a djevojčice su postajale seksualno roblje.

Boko Haram, što na jeziku Hausa znači "Zapadno obrazovanje je zabranjeno", nastao je u Majduguriju, u sjeveroistočnoj nigerijskoj državi Borno, kao narodni pokret mladih ljudi nezadovoljnih zbog raširene korupcije i kritički nastrojenih prema vlastima, a vremenom je prerastao u oružanu grupu koja teroriše civilno stanovništvo. 

Nastanku grupe doprinijeli su i ekonomski problemi, pošto se jezero Čad drastično smanjilo za nekoliko decenija, a pustinja se sve više širila, izazvavši ogromne probleme za stočarstvo i poljoprivredu, od kojih u tom području živi oko 30 miliona ljudi, sada većinom u siromaštvu i gladi. 

Osnivač grupe Muhamed Jusuf, pobornik radikalnog tumačenja islama, smatrao je da problemi zemlje leže u zapadnim vrijednostima koje su u Nigeriju uveli britanski kolonizatori.

Njegove žučne kritike počele su da privlače sljedbenike još devedesetih godina, ali smatra se da je Boko Haram nastao 2002. godine, kada je na sebe skrenuo pažnju vlasti, prenio je B92, pozivajući se na AFP. 

Godine 2009. u sukobima između islamističke grupe i snaga bezbjednosti u Majduguriju život je izgubilo 700 ljudi, a Jusuf je uhapšen i umro je u zatvoru. 

Na čelo grupe došao je njegov zamjenik Abubakar Šekau, koga SAD smatraju međunarodnim teroristom i Boko Haram je promijenio način djelovanja: vođe su se stacionirale u inostranstvu, a grupa se povezala s međunarodnom mrežom džihada i odustala od pasivnog protesta. 

Boko Haram nije imao problema da regrutuje članove u ruralnim oblastima na siromašnom sjeveru Nigerije, nastanjenom pretežno muslimanima i tijesno povezanom sa Sahelom, regionom u kojem su aktivne brojne oružane salafističke grupe. 

Međunarodnu pažnju je privukao napadom na sjedište UN u Abudži u avgustu 2011. godine, u kojem je poginulo više od 20 ljudi. 

Te godine je u nasilju ubijeno više od 1.500 ljudi, a mete napade postale su škole, crkve i džamije, kao i vladini i vojni objekti, uglavnom na sjeveroistoku najmnogoljudnije afričke države. 

Međutim, dva bombaška napada u predgrađu Abudže pokazala su da grupa predstavlja opasnost po cijelu zemlju. 

Zbog nedavnih otmica oko 300 djevojčica u Borneu, vlasti su proglasile vanredno stanje u tri sjeveroistočne države, a vojska je upućena da pomogne civilnim jedinicama samoodbrane da se zaštite od pobunjenika. 

Boko Haram je reagovao odmazdom protiv civila, napadajući sela i masakrirajući mještane u znak osvete zbog toga što sarađuju s vojskom. 

Diplomatski izvori tvrde da su neki članovi te grupe obučavani u Libiji i Maliju, a SAD vjeruju da je Boko Haram povezan sa Al Kaidom u islamskom Magrebu i Al Šababom u Somaliji. 

Boko Haram je prisutan i u Nigeru, Čadu i na sjeveru Kameruna, pošto su granice većine afričkih država porozne. 

Nigerija se, zbog otmica djevojčica, proteklih dana našla u žiži pažnje svjetske javnosti, ali to nije jedina afrička zemlja u kojoj postoji problem kidnapovanja djece. 

U proteklih pet decenija najviše otmica djece bilo je povezano sa oružanim sukobima ili građanskim ratovima u Angoli, Burundiju, Demokratskoj Republici Kongu, Mozambiku, Ruandi, Somaliji, Sudanu, Sijera Leoneu i Ugandi. Mnoga od te djece prodavana su na tržištu u Africi, ali i van nje.