Sjutra, 25. novembra, obiljažava se Međunarodni dan borbe protiv nasilja nad ženama i datum početka globalne kampanje „16 dana borbe protiv nasilja nad ženama“ koju u Crnoj Gori sprovode nevladine organizacije: Centar za ženska prava, ANIMA – Centar za žensko i mirovno obrazovanje, Centar za romske inicijative, Sigurna ženska kuća, SOS Telefon za žene i djecu žrtve nasilja Podgorica,  SOS Telefon za žene i djecu žrtve nasilja Nikšić.

“Monitoring postupaka koji naše organizacije u kontinuitetu sprovode u ovoj oblasti, ukazuje na blagu kaznenu politiku koja promoviše politiku nekažnjivosti počinilaca i nedostatak efikasne fizičke zaštite žrtava, što  predstavlja institucionalnu diskriminaciju koja je u više slučajeva dovela do ponovne viktimizacije i kažnjavanja žrtava, umjesto sankcionisanja počinilaca. Tokom zadnjih par godina zabilježeno je i nekoliko slučajeva kada je nasilje dovelo i do smrti žrtava (žena i djece)”, navodi se u saopštenju.

Iz NVO sektora su naveli da presude u slučajevima nasilja nad ženama šalju zabrinjavajuću poruku tolerantnog odnosa države prema nasilnicima i  nasilju,  obeshrabrujući osobe sa iskustvom nasilja u namjeri da ga prijave. Takođe ukazuju na  nemoć države da obezbijedi vladavinu prava i pristup pravdi žrtvama.

“Takva politika je oličena i u nedavnoj presudi Osnovnog, a potom i Višeg suda u Podgorici kojom je međunarodno priznata žrtva trgovine ljudima proglašena krivom za davanje lažnog iskaza i osuđena na zatvorsku kaznu u trajanju od godinu. Podsjećamo i na slučaj žrtve porodičnog nasilja iz Bara - uprkos brojnim prijavama napada koji su se na nju dešavali i u prisustvu službenih lica, nije dobila adekvatnu zaštitu, pa je bila prinuđena da se sama brani od nasilnika, zbog čega je oglašena krivom za nasilje u porodici i osuđena na kaznu zatvora od 30 dana”, navodi se u saopštenju.

Takva politika je oličena i u tolerantnom odnosu države prema dječjim, prinudnim brakovima koje je država propustila da procesuira, a djevojčice - žrtve da zaštiti i zbrine saopštile su NVO aktivistkinje.

One zahijevaju od države da prava žrtve  stavi u središte svih mjera i da  obezbijedi djelotvornu saradnju svih nadležnih organa, institucija i organizacija, da se uzdrži od učešća u bilo kakvom činu nasilja nad ženama i da obezbijedi da državni organi, zvaničnici, službenici, ustanove i drugi akteri koji nastupaju u ime države postupaju u skladu sa ovom obavezom.

Takođe, od države traže da preduzme neophodne zakonodavne ili druge mjere da sa dužnom pažnjom spriječi, istraži, kazni i obezbijedi reparaciju za djela nasilja obuhvaćena Istanbulskom konvencijom koja učini nedržavni akter,  da   prepozna, podstiče   i podržava, na svim nivoima, rad nevladinih organizacija i organizacija civilnog društva u borbi protiv nasilja nad ženama i uspostavi djelotvornu saradnju sa ovim organizacijama.

Na kraju zahtjevaju da država obezbijedi nezavistan i objektivan monitoring i evaluaciju politika i zakona u oblasti rodno uslovljenog nasilja i rodne ravnopravnosti i ojača nadzornu funkciju Skupštine Crne Gore.

(rtcg)