Uprkos bogatstvu, grad tavori, propada i prednjači po starosti stanovništva, sa blizu 7.000 penzinera. Po nedavnim podacima Ministarstva rada i socijalnog staranja, u Pljevljima ima 1.321 korisnik materijalnog obezbeđenja porodice, a 2.441 Pljevljak čeka zaposlenje na Birou rada, pišu Novosti.

U poslednjih 12 godina registrovana su 2.134 privredna subjekta, od čega je 766 ugašeno. Najveći deo privrednih preduzeća preusmjeren je na trgovinsko-uslužne djelatnosti, ugostiteljstvo, transport robe i putnika, a mali broj za proizvodnu prerađivačku djelatnost. Preduzetništvo najvećim dijelom čine mala i mikro preduzeća s malim brojem zaposlenih.

Propadanje pljevaljske privrede počelo je osamdesetih godina prošlog vijeka. Od 14.000 zaposlenih 1984. danas svega njih oko 5.600 radi. Zatvaranjem "Šuplje stijene" bez posla je ostalo 440 radnika. Devedesetih godina na udaru su se našli tekstilna industrija, trgovačka preduzeća i Poljoprivredni kombinat, od kojeg je ostalo devet zadruga koje se danas nalaze u veoma teškom stanju. Korporacija "Jakić" pre prelaska u vlasništvo Dragana Brkovića imala je 700 zaposlenih, dok su uništeni ŠPAD, "Građevinar", "Vojna fabrika"...

Prema riječima Čeda Terzića iz Unije slobodnih sindikata, položaj radnika u najsjevernijem gradu je vrlo loš. Situaciju, kaže, malo popravljaju oni koji su zaposleni u Rudniku uglja, Termoelektrani i Elektroprivredi.

U mnogim privatnim firmama radnicima se ne plaća prekovremeni rad i rad za državne praznike, niti imaju godišnje odmore. U strahu od otkaza, većina se i ne buni.

Imao sam informaciju da zaposleni u jednom marketu ne primaju platu od juna. Ponudio sam im da popune samo jednu anonimnu anketu, ali nisu čak pristali ni na to. Jednostavno, boje se i čekaju da to neko drugi riješi - kaže Terzić.

Da su radnici obespravljeni, pogotovo u privatnim firmama ističe i opštinski povjerenik Saveza samostalnih sindikata CG Jovan Joksimović za Novosti. Malo ko je, međutim, spreman da čak i priča o tome.

Joksimović ističe i da je sjever u neravnopravnom položaju.

- Osamdeset procenata radnika koji nisu dobili otpremnine od 1.920 eura je sa sjevera. Oni iz centralnog dijela, prije svega mislim na KAP, dobili su otpremnine i po 30.000 - kaže Joksimović i dodaje da se veliki broj radnika uglavnom sindikatu obraća za pomoć kada bude kasno i ne pomažu ni pravosnažne sudske odluke u njihovu korist.

S druge strane, svako šesto selo u pljevaljskoj opštini je ugašeno ili na ivici izumiranja. Broj stanovnika u njima između dva popisa smanjen je za 2.700, a od 2003. do 2011, prema podacima Kancelarije za ekonomski razvoj, ugašeno je 588 seoskih domaćinstava. Ako bi se trend opadanja nastavio ovim intenzitetom, za pola vijeka domaćinstava na selu neće biti.

- Primanja onih koji platu dobijaju iz budžetskih sredstava su makar redovna. Oni koji rade po raznim privatnim firmama najviše su obespravljeni i s najnižim platama. Pljevlja su, iako se iz njih nemilice crpe sirovine, s najmanjim primanjima u državi. Ljudi jedva sastavljaju kraj s krajem. Dok se plate sve dažbine, ne ostane ništa od plate, a posebno je teško onima koji je ne primaju. Najbolji pokazatelj je pijačni barometar. Robe ima, ali slabo prolazi zbog male kupovne moći građana koji sve češće trguju po marketima, tako što se upisuju - ističe Terzić.