"Ta jeres se u savremenoj hrišćanskoj misli naziva sergijanizam, po mitropolitu Sergiju Starogorodskom, autoru sramne deklaracije iz 1927. godine kada je dio Ruske pravoslavne crkve potčinio bezbožnoj sovjetskoj vlasti. Sergijanizam, ili sergijanstvo, je učenje po kome Crkva mora da sarađuje sa svim oblicima političke vlasti, čak i onim krajnje antihrišćanskim, pa i sa komunizmom. Marović se u svojoj izjavi poziva na njemačkog nepravoslavnog teologa Ernsta Trelča koji kaže „da crkva treba da se prilagodi društvenoj zajednici“. Marovićevo viđenje Crkve nije ništa drugo nego produžena ruka sergijanizma koja je od 1945. godine na ovamo, na prostoru bivše SFRJ, ubijala unutrašnju slobodu koja je suština Crkve", smatra Mistović.

On je istakao da je Sergijanizam opasniji od ostalih jeresi, "jer spolja posmatrano ne mijenja sveštene kanone kojima se Crkva upravlja".

"Ali sa nevidljive strane, ubijajući njenu slobodu, grubo kršeći kanone, bira mitropolite i patrijarhe. Ova jeres krši i dogmat o Jednoj, Svetoj, Sabornoj i Apostolskoj Crkvi. Pravoslavna Crkva je, kao i vjekovima unazad, sinonim srpskog naroda u Crnoj Gori i jedna je od potonjih brana protiv ubrzanog procesa rasrbljivanja preostalih 28,73% Srba. Marović ne krije koji je cilj njegove reforme – u svojoj izjavi spominje većinski narod, ponavljajući jeretički stav o služenju Crkve državi. Mi u Srpskoj listi ne znamo koji je to narod, ali znamo da Crkva može služiti samo Bogu", poručio je Mistović.

On smatra da se ova situaciju u današnjoj Crnoj Gori može uporediti sa makedonskim raskolom.

"On je u svojoj suštini, imao za cilj podjarmljivanje Crkve državi i zatiranje srpskog naroda. Plodove vidimo danas na prostoru Makedonije, gdje je preostala šačica Srba, dok su bivši Srbi najžešći protivnici srpskoga naroda i njegove duhovnosti. Takav tihi genocid se danas sprovodi i u Crnoj Gori", zaključio je Mistović.