- On je bio državnik, naučnik, političar, koji je iza sebe ostavio veliki trag - rekao je portparol ruskog predsjednika Dmitri Peskov i dodao da je Vladimir Putin povodom smrti Primakova izrazio svoje najdublje saučešće.

- Predsjednik je izrazio najdublje saučešće porodici Jevgenija Maksimoviča i onima koji su ga poznavali - rekao je Peskov.

Uzrok smrti nije saopšten.

Primakov je bio šef ruske diplomatije od januara 1996. do septembra 1998. kada je postao premijer Rusije. Na čelu ruske vlade je bio do maja 1999. godine.

Bio je u predsjedičkom savjetu Mihaila Gorbačova 1990. i 1991. Poslije formiranja Ruske Federacije bio je direktor spoljne obavještajne službe SVR od 1991. do 1996.

Primakov je rođen 1929. u Kijevu odakle se njegova porodica preselila u Tbilisi (Gruzija) gdje je Primakov proveo detinjstvo. Diplomirao je na Moskovskom državnom univerzitetu.

Karijeru je započeo kao novinar, prošavši put od izvještača Državnog radija i televizije do komentatora u listu „Pravda”.

Šezdesetih i sedamdesetih godina 20. vijeka, u vrijeme arapsko-izraelskog sukoba na Bliskom istoku, radio je kao dopisnik iz ratom zahvaćenog područja. U to doba svoju sudbinu tijesno je povezao sa naukom.

Pošto je doktorirao iz oblasti ekonomskih nauka, s dobrim znanjem engleskog i arapskog jezika, postao je dopisni, a potom i redovni član Akademije nauka, zatim stupio na čelo Instituta za orijentalistiku i Instituta za svjetsku ekonomiju i međunarodne odnose. Krajem osamdesetih aktivno se uključio u politiku.

U vrijeme vladavine Mihaila Gorbačova član je najviših državnih institucija. U vrijeme vladavine Borisa Jeljcina bio je na čelu ruske spoljne obavještajne službe, zatim na čelu ministarstva inostranih poslova.

Jevgenij Primakov bio je preteča ideje o današnjem BRIKS-u, s obzirom da je bio prvi ruski političar koji je predlagao uniju Rusije, Kine i Indije kao protivtežu Sjedinjenim Državama.

Bio je zagriženi predstavnik ideje muiltilateralizma, kao alternative hegemoniji koje su uspostavile SAD po raspadu Sovjetskog Saveza.

Primakov je imao i visoku poziciju u KGB, i to u periodu kada je sadašnji predsjednik Rusije Vladimir Putin završavao svoju karijeru obavještajca.

Na predsjedničkim izborima 2000. godine, koji su odlučivali o nasljedniku Borisa Jeljcina, Primakov je bio glavni protivkandidat Vladimiru Putinu. Međutim, dva mjeseca prije izbora, 4. februiara 2000. godine, on je u televizijskoj emisiji objavio svoje povlačenje iz predsjedničke trke, omogućivši sadašnjem predsjedniku Rusije da nesmetano zauzme svoje mjesto u Kremlju. Nakon toga, pridružio se Vladimiru Putinu i postao jedan od njegovih važnih saradnika i savjetnika.

Koliko naredne, 2001. godine, postao je predsjednik Privredne i industrijske komore Rusije.

Dvije godine kasnije, 2003, kao specijalni izaslanik Rusije otputovao je u Irak i razgovarao sa Sadamom Huseinom, kako bi mu prenio poruku Vladimira Putina, koji ga je ubjeđivao ga da se dobrovoljno preda. To je bio drugi put da je Primakov imao blizak susret sa Huseinom, s obzirom da je za vrijeme Zalivskog rata takođe, samo tada kao izaslanik predsjednika Gorbačova, putovao u Irak kako bi sa Sadamom razgovarao o prekidu sukoba.

Ostao je upamćen kao pragmatičan političar, koji je vukao poteze koji su možda nekada djelovali neodgovarajuće tvrdoj patriotskoj struji unutar zemlje, ali su uvijek bili u korist Rusije.

Početkom novembra 2004. svjedočio je pred haškim tribunalom u korist odbrane Slobodana Miloševića.

(Blic)