“Dio naše državne administracije zastupa mišljenje o takvoj crkvenoj organizaciji koja se ne bi dijelila na Srbe i Crnogorce. Nemoguće je ujedinjenje CPC i djelova SPC. Nemoguće je ujedinjenje žrtve i dželata koji nikad nijesu i ne mogu biti jedno isto. Zato ne možemo govoriti o jednoj jedinoj bezimenoj, bez nacionalnog imena pravoslavnoj crkvi”, rekao je u intervjuu Pobjedi mitropolit Crnogorske pravoslavne crkve Mihailo.

Ističe da tek kada u Crnoj Gori sazri crnogorska nacionalna svijest o značaju, istorijskoj i aktuelnoj ulozi CPC kao domicilne, tradicionalne, istorijske državotvorne crkve, ujedno i istorijskog stuba naše države, onda će i suverenitet Crne Gore biti cjelovit i nedjeljiv.

Mitropolit je rekao da je današnji položaj Crnogorske pravoslavne crkve krajnje nezavidan.

“Njenu poziciju karakteriše staus quo. CPC je godinama od svoje obnove bila potpuno diskriminisana u Crnoj Gori. Nalazila se u položaju progonjene crkve da bi je danas progonila Srpska pravoslavna crkva. Njeni vjernici su bili i vjernici i građani drugog reda. Tek od referenduma o državno-pravnom statusu kojim je crnogorska država obnovljena 21. maja 2006. jača svijest o istorijskoj i aktuelnoj ulozi i značaju CPC za našu državu i društvo. Ali još uvijek smo na početku procesa obnove nacionalne i vjerske svijesti, odnosno u pionirskoj epohi sazrijevanja samosvijesti da bez CPC nema nezavisne, suverene i međunarodno priznate Crne Gore, niti njenog najbrojnijeg i temeljnog crnogorskog naroda”, kazao je Mihailo.

On je istakao da od referenduma teče proces simbolične pomoći države Crne Gore svojoj CPC, koja je do tada bila lišena ikakve materijalno-finansijske podrške, krećući u proces svoje obnove takoreći bez igdje ičega.